TARİHİN ÖTEKİ YÜZÜ

Müslüman camianın fikir ve dâvâ hayatındaki köşe taşlarından biri olan Cevat Rifat Atilhan (1892-1967), kendisini yakından tanıyan Kadir Mısıroğlu ve Mehmet Şevket Eygi gibi son üstadların da 2019 yılında iki ay arayla “ufûlü”, ahirete yürümeleri üzerine maalesef büyük ölçüde ufkumuzdan silindi. Oysa kendi görgü, bilgi ve sezgileri ışığında yaşadıkları, işittikleri ve okuduklarından yola çıkarak irili ufaklı 100’e yakın yayın yapmış, 75 yıllık çileli ömrünün son devresini farkına vardığı veya bazılarının bizzat kahramanı olduğu gerçekleri okurlarıyla paylaşmaya ve onları uyandırmaya adamıştı.

Eserleri, basacak yayınevi çıkmadığı için günümüzde maalesef yasaklı muamelesi görmekte. Lakin bir kısmı aktüalitesini kaybetmiş olsa da, bazıları önemini muhafaza ediyor.

Yiğit, korkusuz ve bükülmez bir kalemdi Cevat Rıfat Atilhan (bu cins kalemlere ihtiyaç bugün hadden fazla). Yahudilerin dünyayı yönettiklerini savunan Gizli Devlet ve Fesat Programı veya Dünya İstilacıları gibi anti-Semitik kitapları bir kesim tarafından çok okunurken, diğer kesimler tarafından tamamen dışlanmasına yol açmış, hatta oğlu Atilla Atilhan’ın vaktiyle bir telefon görüşmemizde verdiği bilgiye göre 28 Şubat gibi İsrail’in siyaset üzerindeki ağırlığının arttığı baskı dönemlerinde eserlerini basmakta olan yayınevleri  (mesela Sinan Yayınevi) omuzu kalabalık askerlerce tehdit edilerek kitaplarının basılmasına, dolayısıyla yeni nesiller tarafından okunmasına mani olunmuştur. Oysa Cevat Rufat Bey’in ister beğenin, ister beğenmeyin millî bir dâvası vardı ve yanlış yazılan tarihi düzeltmek de davasının bir parçasıydı.

İşte merhum Kadir Mısıroğlu’nun Musa Dağı adlı kitabına, altına 5 Ağustos 1995 tarihini atarak kaleme aldığı Takdim’den tadımlık birkaç satır:

“Keskin kılıcı kadar müessir kalemi ile atıldığı ve ömrünün sonuna kadar devam ettirdiği bu yeni cidalde din ve devletimizin ezeli düşmanı Yahudi’nin bütün gizli emellerini ortaya koymakta o derece başarılı olmuştur ki, bugün onun bir eserini olsun görmemiş ve okumamış şuurlu bir Müslüman tasavvur olunamaz. (…) Merhumdan arta kalan yetmiş küsur “Nâr-ı Beyza” eserle, lekesiz, saf ve kahramanlık tedai ettiren şerefli bir isimdir.”

Tek kişilik ordu

Vefatı üzerine başyazarı olduğu Yeni İstiklal’de (15 ve 22 Şubat 1967) yazılanlara göz atarak kendisi hakkında bir miktar fikir sahibi olalım:

“Mahkemeye verdiler, korkmadı. Hapishaneye soktular, üzülmedi. Tek başına yıllarca yazdı, neşretti… Bıkmadan tekrar etti ve nihayet milleti ve gençliği iki büyük tehlikeye karşı uyandırdı. Dünya çapındaki bu iki tehlike: Masonluk ve Siyonizmdi.” (M. Şevket Eygi)

 “Milleti irşat ve ikaz yolunda yapmadığı fedakârlık, sarf etmediği gayret kalmadı. Filistin’de bir Yahudi devletinin kurulmasına şiddetle mâni olan Türk sultanının ortadan kaldırılması lâzım geldiğine dair Siyonist Kongresinin kararını millete o bildirdi. Bu gizli Yahudi çetesinin memlekete dal budak salarak zehirli ağına soktuğu kimselerin soylarını yegân yegân (teker teker) millete o tanıttı.” (Eşref Edip)

“Bugün sokakta, kahvede, evde okur yazar veya uyanık bir Türk yoktur ki Mason-Siyonist-Dönme mes’elesini bilmesin. İtiraf edelim ki bu doğrudan doğruya Cevat Rifat Atilhan’ın eseridir.” (Münevver Ayaşlı)

“Cevat Bey merhum, çevresinde kalemle hiçbir teşvik ve destek görmediği halde, milletin manevî bünyesini rahnedâr edecek (yaralayacak) olan her türlü fikir ve teşekküllere kalemen cephe almış, yılmadan ömrünü bu inanç kal’asının millî bir kahramanı, sarsılmaz bir burc-i rasini (sağlam burcu) idi.” (Mahir İz)

“Cevat Rifat Atilhan, İmparatorluğun çöküşü ve milletimizin karşılaştığı felaketler içinde yoğrulmuş; Balkan, Cihan ve İstiklâl harpleri içinde cepheden cepheye koşmuş ve sanki tek başına milletimiz üzerine çöken çığ yığınları altında kalmış bir şahsiyettir. O bu cepheden döndükten ve felaketlerin açısını tattıktan sonra tefekkür hayatına dalmış; çöküşün sebepleri üzerinde durmuş ve Türk milletinin uğradığı facialar hakkında eserler neşrine girişerek nefsini yeni nesli uyandırmağa hasretmiştir.” (Osman Turan)

Dâvasını savunurken açık ve dürüst olmak ve şahsî bir çıkar hesabı gözetmeden hareket etmek Atilhan’ın vazgeçilmez şiarıydı. Yahudilere takıntılıydı kabul ama bu tutumu, diğer hususlarda yazdıklarını, hele içinde yaşadığı olaylar hakkındaki birinci el hatıralarını görmezden gelmeye sebep olmamalı. Üstelik Yahudilerin İngiliz ordusuna Beşinci Kol olarak hizmetlerini bizzat tespit etmiş ve NİLİ gibi Yahudi istihbarat örgütlerinin ihanetleri yüzünden Filistin cephemizin nasıl perişan edildiğini yaşayarak görmüş ve Sara Aaronsohn ve Naman Belkend gibi Yahudi casusları yakalamak ve konuşturmak için nice çilelere talip olmuştu. Hatta Sara adlı bu kadın casus konuşmayınca İstanbul’dan çağırdıkları bir doktora hipnotizma bile yaptırarak ağzından sır almaya çalışmıştı. Musa Dağı adlı kitabında şöyle der:

“Suggestion ve hipnotisme yoluyla casus söyletmek usulü belki de ilk defa Şam’da 8. Kolordu karargâhında tecrübe edilecekti.” (İst. 1995, Sinan Yay., s. 119-120)

Anlattığına bakılırsa sır almada bu yöntem kısmen başarılı da olmuştur.

İslam Demokrat Partisi

Cevat Rıfat Atilhan’ın 1950’li ve 60’lı, hatta benim de yetiştiğim 70’li yılların milliyetçi ve muhafazakâr (sağcı) gençliği üzerinde tartışılmaz bir etkisi vardı. M. Şevket Eygi’nin çıkardığı haftalık Yeni İstiklal dergisinde düzenli başyazılar kaleme alan Atilhan ömrü boyunca sadece binlerce yazı veya onlarca kitap telif etmemiş, dâvasını milletine daha iyi anlatabilmek maksadıyla 1951 senesinde İslam Demokrat Partisi’ni kurmuş, ancak parti tahmin edilebilecek sebeplerden dolayı rahatsız uyandırmış ve kısa ömürlü olmuştur. İslam Demokrat Partisi 1952 yılında, Vatan gazetesinin sahibi dönme Ahmet Emin Yalman’ın Malatya’da Hüseyin Üzmez tarafından vurulması olayıyla bağlantısı olduğu ve dini siyasete alet ettiği gerekçesiyle mahkeme kararıyla kapatılmıştır. (Cumhuriyet döneminde isminde “İslam” kelimesi bulunan tek parti olarak tarihe geçmişti.)

Cevat Rifat Atilhan kimdi?

Bugünkü nesiller bastırdığı 100’e yakın kitap veya kitapçığına ulaşma imkânından mahrum. Celil Bozkurt’un Yahudiliğe ve Masonluğa Karşı Cevat Rıfat Atilhan adlı araştırması sayesinde meşakkatli hayatı hakkında bazı derli toplu bilgilere ulaşma imkânını buluyoruz (Doğu Kütüphanesi, 2012). Kitabın arka kapağında aşağıdaki bilgilere yer verilmiş:

“Balkan Savaşları, I. Dünya Savaşı ve Milli Mücadeleye katıldı. Edirne Müdafaasında gösterdiği kahramanlık ve cesaretten dolayı Bulgarların bile takdirini kazanarak esir tutulduğu Sofya’da kendisine “Bulgar İmtiyaz Madalyası” takdim edildi. Filistin-Suriye Cephesi’nde Mersinli Cemal Paşa’nın yaverliğinde Birinci ve İkinci Gazze savaşlarına katılarak, İkinci Gazze savaşında İngiliz ordusuna karşı yaptığı taarruzla savaşın Türkler lehine gelişmesinde büyük rol oynadı.

1916’da Yahudiler tarafından kurulan ve Filistin Cephesinde İngilizlere istihbarat sağlayan NİLİ adlı casusluk teşkilatını deşifre ederek çökertilmesini sağladı. (İstiklal Savaşı’nda) Bartın ve Havalisi Komutanlığına getirildi ve Fransızlara karşı mücadele etti. Savaştan sonra yüzbaşı rütbesiyle emekliye ayrıldı.

1933 yılında Nazi Almanya’sını ziyaretinde Hitler’le tanışarak 1934’de Münih’te toplanan Siyonist, Komünist ve Farmason Düşmanları Kongresi’nde kongrenin başkanlığını üstlendi. 1940’da ihtiyat subayı olarak görevli bulunduğu sırada, Nazilerce desteklenen hükümet darbesi yapacağı suçlamasıyla tutuklanıp 11 aylık bir mahkûmiyetin ardından beraat etti.

1948’de başlayan Arap-İsrail Savaşı’nda emekli Türk subaylarından oluşan 300 kişilik bir gönüllü birliğini Arap saflarında savaşmak üzere Filistin’e gönderdi.

Demokratik hayatın ilk muhalefet partisi olan (Nuri Demirağ’ın) Milli Kalkınma Partisi’nin kuruculuğuyla başlayan siyasî hayata 1947’de Türk Muhafazakâr Parti, Necip Fazıl Kısakürek’le Büyük Doğu Cemiyeti’nin genel başkan yardımcılığı ve 1951’de kurduğu İslam Demokrat Partisi’yle devam ederek, Türkiye’de İslamcı siyasetin mimarı oldu.”

Filistin’e gönüllü Türk birliği göndermiş

Filistin’e İsrail’e karşı savaşmak için milis bir birlik gönderdiği ve kendisinin de gittiği iddiasını ciddiye almak gerektiği kanaatindeyim. Celil Bozkurt bu bilgiyi teyid eder:

“Gönüllü Türk Birliği’nin kurulmasıyla ilgili haberler, Arap ülkelerinde büyük bir sevinç ve memnuniyet yaratmış, Türkiye’de, özellikle bazı emekli subaylar bu birliğe müracaatta bulunmuştur. Atilhan, Arap Birliği Genel sekreteri Abdurrahman Azam Paşa’nın da onayladığı bu birliğin masrafları için Arap Birliğinden tahsisat istemiştir.”

Hatta Türk birliği bir Yahudi köyünü esir almayı başarmış, ardından da Ürdün ordusuna katılmıştır. (Bozkurt, s. 59-61)

Kahramanlar ve hainler

2013 Eylül’ünde ilk kez yayınladığım Filistin-Suriye Cephesinde Kahramanlar ve Hainler adlı kitabında ise 1917-18 Gazze Muharebeleri ve Filistin ve Suriye’nin kaybıyla sonuçlanan hezimet sırasında bizzat yaşadığı ihanet ve hataları açıkça anlatan Atilhan bazı önemli ifşaatlarda da bulunur. 7. Ordu Komutanı Mustafa Kemal Paşa’nın General Allenby kuvvetleri karşısında hiç direnmeden çekilmesinin 4. ve 8. Orduların ve bütün bir cephenin düşmesine nasıl sebep olduğunu olanca şeffaflığı içinde anlatır, hatta kuvvetlerini bırakıp kaçan İsmet Beyi (İnönü) Şam sokaklarında tellal çıkartarak arattırdıklarını ama bulamadıklarını tanıklara dayanarak yazar. (Atilhan’ın İnönü takıntısı bilahare yazacağı Bütün Açıklığıyla İnönü Savaşları adlı kitabında onu “savaş kaçağı” ilan etme noktasına kadar varacaktır).

Büyük Doğu dergisinde “Görünmeyen İnkılap” başlığıyla 8 Eylül 1950-16 Mart 1951 tarihleri arasında 26 bölüm halinde tefrika edilmiş ve en son tefrikada “Birinci faslın sonu” diye aniden kesilmiş olan Filistin-Suriye Cephesinde Kahramanlar ve Hainler adıyla yayınladığım kitabında unutturulan kahramanlarımızdan 8. Ordu Komutanı Mersinli Cemal Paşa’nın Filistin-Suriye cephesinin çökmemesi için nasıl can havliyle mücadele verdiğini, Araplarla tam anlaşmak üzereyken bu anlaşmanın kimler tarafından kasıtlı veya gaflet eseri olarak engellendiğini, Milli Mücadele’nin gerçek başlatıcısının yaveri bulunduğu Mersinli Cemal Paşa olduğunu, Milli Mücadele’nin başladığı yerin de Samsun değil, Konya olması gerektiğini net çizgiler halinde billurlaştırır. Bu arada bazı çok önemli belgelerin suretlerini de verir ki, asıllarının arşivlerde bulunması halinde yakın tarihin farklı bir ışık altında görülme umudu doğacaktır.

Siyonizme karşı bir ömür

Yazıyı Atilhan’ın 30 Aralık 1964 tarihli Yeni İstiklal’de çıkan “General Patton” başlıklı yazısından bir iktibasla noktalayalım:

“Bize gelince, vatanın paramparça olmasında ve mübarek Filistin topraklarında kurulacak İsrail devleti hesabına yüzbinlerce evladımızın şehit edilmesinde dünya Siyonizminin parmağı olduğunu gördüm. Birinci Dünya Harbinin en ateşli günlerinde bir müddet için ordunun istihbaratında çalışırken Yahudilerin Türkler aleyhine insafsız ve namussuzca ve toplu bir halde casusluk ettiklerini de görerek bütün varlığımla bu namerd ve gizli kuvvetlere karşı mücadeleye girmeyi vazife edindim. Davamı mukaddes bildiğimden hiçbir şeyden yılmadım ve korkmadım. Kaç kere hapse tıkıldım, perva etmedim.”