Haddi yok, hududu yok sevgimin benim. Öylesine sonsuz bir aşk var ki içimde sınırları çizilmiş, sonu olan bir varlığın buna karşılık geleceğini düşünemiyorum. Sana olan sevdam belki evreni kucaklayan rüzgar içindeki bir toz taneciğinden ve güneşin ışıkları içindeki sonsuz zerrelerden ancak bir tanesi olabilir. Ya da yeryüzünü kaplayan okyanusta yalnızca bir damla.
İçimdeki sonsuz aşk duygusunun karşılığını sende bulma çabası yerine, yine sonsuzluğun kendisinde aramam gerektiğini sen öğrettin bana.
Sana rağmen değil, senin sayende: sen olmadan bunu anlamanın bile mümkün olmayacağını biliyorum sevgili.
Sen olmadan aşk olmaz. Aşk çiçeğinin gönlümde açabilmesinin yegane sebebi sensin. Sen, aşk merdivenimin ilk basamağı, o sihirli sarayın ilk kapısısın. Bu kapının anahtarı yalnızca sende. Senin gönlünden gördüm sonsuzluğun ışıklarını. Uçmayı senden öğrendim, senin düzleminden ulaştım uçma hızıma. Senin yüreğinden saldım kendimi enginlere. Göl olmamı sağlayan sendin senin için vurdum başımı taştan taşa akmayı, çağlamayı sende öğrendim. Taşmayı sende buldum aydınlığın molekülleriyle reaksiyona girerek. Işığı sende gördüm sevgili;
Aşkın sebebi sensin, sensin aşka bağlayan.
