Gidecek bir yer var mıydı?
Veya yol her zaman mükafat ile sonuçlanır mı?
Düşüncelerimizin sonucunda yıpranıyoruz bazen, insanların söylemleri, düşünceleri, yorumları gibi ne sayarsanız sayın. Hayatımızı tek başımıza yaşamıyor gibi herkesin bir parmak sokmasıyla gidiyoruz işte. Hayallerimize bile bazen sahip çıkar oldular, sizler çıktığınız yolda hep bir engel ile karşılaşırsınız. Ve genellikle karşınıza çıkan engeller prosedürler falan değildir. İnsanların söylemlerinden kaynaklı şeylerdir. Çünkü bazı insanların kötü bir özelliği var Kendilerinin yapamadıklarını başkasının yapmasına izin vermez veya seni zihinsel olarak ta yapamayacağına inandırmak ister. Bakın çevrenize veya başarılı en iyi adamlara. Hep bir çöküş yaşamıştır. Zaten başarmak için önce batmak gerekir. Kazanmak için önce harcamak gerekir... Tüm girişimcilerin ortak noktası bir girişimlerinin başarısız olmasıdır. Sevmek veya arkadaş edinmekte bunun gibi şeylerdir. Herkesi sevemeyiz mesela, herkese kanımız ısınmaz, herkese her şey anlatılmaz. Emin adımlarla ve sakin kafayla düşünelim her şeyi. İnsanların söylemlerine bakmayalım. Kendi hayatımızın kararlarını kendimiz verelim, başkasının yorumları sadece dışarıdan bir gözmüş gibi dursun köşede. Tabi dinleyelim, düşünüp tartalım ama o kadar ile kalsın. Hayatımıza bir hakimiyetleri olmasın. Çünkü sonucu onları etkilemez fakat bizi hüsrana sürükleyebilir.
Herkesin bir fikri olabilir yaptığın iş veya çıktığın güzergah ile ilgili.
Ama senin verdiğin karar önemli. Unutma... Başarısız insanlar başarmanı istemezler.
