Pakistanlı Dr. İşân Hüseyni yaptığı büyük hizmetlerden dolayı ödül almak için uluslararası bir konferansa gidiyordu. Uçağa bindi.
Ancak havada bir arıza olmuş ve yıldırım çarpması sonucu uçak en yakın havaalanına inmek zorunda kalmıştı.
Bir sonraki uçak 16 saat sonra kalkacaktı. Sinirlendi ve 'O toplantıya muhakkak yetişmem lazım. 16 saat bekleyemem' diye bağırdı. Görevliler gideceği şehrin 6 saat uzaklıkta olduğunu ve isterse araba kiralayarak gidebileceğini söylediler.
Acele yola çıktı, ama aksilik bu sefer de yolda şiddetli yağmurdan göz gözü görmez olmuş ve selden dolayı da araçgidemez olmuştu. Yol kenarında eski bir evin kapısını çalıp hızla içeri girdi. Yaşlı bir kadın içeride oturuyordu. Süratle ona 'Telefonu verir misin telefon etmem lazım' dediğinde kadın tebessüm ederek dedi ki: 'Görmüyor musun evladım ne telefonu. Burada ne telefon ne de elektrik var. Geçaz dinlen, yemek ye, çay içsonra düşünürsün bu işleri.'
Adam çaresiz az ısınarak yemek yedi ve çayını yudumlarken yaşlı kadın namaz kılıp uzun uzun dualar etti. Dikkatle baktığında kadının bir beşiği salladığını ve beşikte çok küçük bir bebeğin hareketsiz durduğunu gördü. 'Kimin bu bebek anacığım? Hayırdır, bu kadar uzun ağlayarak dua ettin.'
Yaşlı kadın:
'Hem annesi hem de babasından yetim olan torunumdur. Ağır hastalığı var. Bölgedeki hiçbir doktor çaresini bulamadı. İşan Hüseyni adlı bir doktor var. Çaresi ondadır dediler. Ancak çok uzakta olduğundan birkaçgündür Allah a dua ediyorum ki Allah bu bebeğin işini kolaylaştırsın.'
- Doktor Hüseyni ağlayarak dedi ki, 'Kalk anacığım. Allah senin duanı kabul etti. Senin duan, yıldırımlar çaktırıp uçağı yere indirdi. Seller akıttı ve sonunda beni size ulaştırdı. Dr. İşan Hüseyni benim. Allahın kullarına böylece isteğini ulaştıracağına kalpten iman ettim. Bütün yollar kapanınca yeri göğü yaratan Allah a sığın. Onun iltiması dua.'
Rabbim, her şeye kadirdir.
