Yâ Hazret-i Mevlânâ

Sırr-u ruhtur bul Mevlana
Mesnevi`den aşkı ara
Savm-ı selat hür Mustafa
Ceset zordur, ruhta sefa

Böyle diyor,&nbsp Yücelerden Kafile&nbsp serlevhalı&nbsp kitabın şairi &nbsp Yener Sonuşen Ü stad; &nbsp O sırrı arayanlara ve dahi bulabilenlere ne mutlu ve yine ne mutlu o sırra vâkıf olup bellerine bağladıkları zünnar kuşaklarını kesenlere!

El-Hâc Sultanü`l-&Acirc şık&icirc n Mazhâr-ı Esrâr-ı Cel&icirc Hazret-i P&icirc r Mevlana Celaleddin-i Rumi Hazretleri 749 yıl önce ebediyet âlemine sırlanmış. Rahmân`ın rahmetinin, ruhunu ve cesedini bitamamiha kaplamasının üzerinden tam sekiz asır geçmiş.

Hakk erenlerine unvan halktan gelir, halktan ve hakikatten… Ol hakikatle kendisine&nbsp Kutbü`l-Arşil-Hilâfe&nbsp ve&nbsp Şems`üs-Semâir-Rif`a&nbsp denilmiş ve şu sıfat dahi isminin önüne eklenmiş:&nbsp Kıbletü`l-&Acirc rif&icirc n&nbsp ve Kıdvetü`t-Tâlib&icirc n.

Mürşid-i kâmil ilhama mazhar olur, yazdıkları ve söyledikleri böylelikle biiznillah muhatabına tesir eder; &nbsp Dünya nöbetini tamamlayıp ahret yurduna bir Şehbal kuşunun kanadının üzerinde vasıl olduklarında ise geriye faydalı eserler, zâkir talebeler, salih evlatlar bırakır, amel defterleri açık kalır…&nbsp Divan-ı Hazret-i Mevlana`yı ve&nbsp Mesnevi-i Şerif`i son cümleye ekleyerek hasbıhalimize Divan`ın730`uncu beytiyle devam edelim:

‘Ey bekçi, kapıya otur, ağzından ciğer kokusu gelen ateş gönüllü âşıktan başkasını sokma meclisimize. Bu çeşit âşıktan başkasından el istersen tutar, sana ayak verir, ayak istersen baş ödünçbel istersen de bel yerine balta verir sana.’

El-an, Hz. Mevlana`nın beyitleri dilden dile gönülden gönle aktarılmaya devam ediyor.&nbsp Belh`ten&nbsp Konya`ya, Semerkand`a ve oradan&nbsp Medine-i Tahire`ye kadar uzanan engin elfâz okyanusundan seçip aldığı kelimeler, halkının gönül dertlerine biiznillah deva olduğu için unutulanlar listesine girmekten kurtulmuş Mevlânâ Hazretleri…

İfrat gibi tefrit de hoş görülen bir hâl olmasa gerek.&nbsp Netice itibarıyla tefrit ifrattan neş`et ediyor, bir mevzuda birileri çok ileriye gidince sair birileri de o mevzuun sınırlarını iyice daraltıyor, yahut birileri olup bitene kayıtsız kalınca ortada sınır falan kalmıyor, Mevlânâ istismarında olduğu gibi;

Son yıllarda hemen herkes Mevlana aşığı oldu.&nbsp Hz. Mevlânâ, hakiki misyonu bir tarafa bırakılıp mücerret hoşgörüsünden yola çıkılarak görsel/sembol bir isim haline getirildi, beyitler şarkı sözlerine, semazenler merasim bezirgânlarına, ihtifaller turistik bir keyfiyete büründürüldü. Hâsılı, Mevlana ticari bir adım öte sına&icirc bir mülkiyete,&nbsp Mehmet Nafi Artemel`in bu meyandaki ifadesiyle&nbsp ‘Beleş Holding’e dönüştürüldü!

Hz. Mevlânâ`ya, Mevlânâ`dan öte anlamlar yüklendi. Bazen Ehl-i Sünnet dışı, bazen İslâm dışı türlü türlü görüşler, kendi fikirlerinin haklılığını ortaya koyabilmek için Hazret-i P&icirc r`i kalkan yaptı!&nbsp

Bid`at ehli, düşüncelerinin Mevlânâ`nın hayat felsefesiyle ne kadar örtüştüğü üzerine piyesler oynadı, romanlar yazdı!

İnşallah onu, hümanistlerin, Oryantalistlerin ve Beleş Holding`in kuşatmasından kurtarabiliriz.

Mezk&ucirc r gür&ucirc h, yıllardır arz ettiğimiz minval üzere Hz. Mevlânâ`yı kendi saflarında göstermeye çalışıyor. Aksiyonu, insanların ve canlıların biyolojik yapılarına dayanan maddi bir hümanist sevgi ve pür dostluğa indirgenerek, aşkının ve sevgisinin temeli olan&nbsp Şeriat-ı Garra-i Muhammediyye&nbsp göz ardı ediliyor.

Şüphesiz Mevlana`da sevgi Allah sevgisidir.&nbsp Mevlana`nın aşk dünyası muhabbetullah üzerine bina edilmiştir.&nbsp Mevlana insanları sever… Bendelerine de birbirlerini sevmesini tavsiye eder, dargınların barıştırılmasını arzular, herkesin birbiriyle (f&icirc sebilillah) ahbap olmasını diler, hiçbir kulun, varlığın hakir görülmemesini ister; Çünkü gönül evinde yangın vardır Hazret-i Mevlânâ`nın ve her saniye kalbi Hakk`ı zikretmekte dili topyek&ucirc n insanlığı İslâm`a kurtuluşa davet etmektedir.

(; )

Yine gel, yine gel, yine gel;

İster kâfir ol, ister putperest, ister Mec&ucirc si

İster bin kere tövbe etmiş ol

İster bin kere bozmuş ol tövbeni

Bizim dergâhımız ümitsizlik dergâhı değildir

Her nasılsan öyle gel;

(; )

Mevlana`nın&nbsp ‘gel’&nbsp çağrıları mutlak manada olmayıp hususi bir madde ile mukayyettir. Bu hususi madde, divana gelenlerin tövbe edip zikir meclislerinde nefislerini terbiye etmeleri ve ardından bellerindeki zünnar kuşağı illetinden kurtulup duru bir şekilde cemiyetin içerisindeki yerlerini almalarıyla ilintilidir.

Mevlânâ`nın&nbsp ‘gel’&nbsp çağrılarını yanlışlarıyla gelip tekrar yanlışlarıyla gitmek olarak değerlendirmek mahza bedbahtlık olsa gerektir.

Ve yine, Mevlânâ`nın&nbsp ‘haydi gel’&nbsp çağrıları ümit fakirlerinedir çağrıların kaynağı&nbsp ‘Lâ taknat&ucirc min rahmetillah(i)/Allah`ın rahmetinden ümidinizi kesmeyiniz’ ayet-i celilesidir. Bu çağrılar, günümüzde de devam etmekte eserleri, özellikle Mesnevi&icirc si Allah`ın inayetiyle hasta gönüllere şifa tanecikleri taşımaktadır:

‘Geçene hasret çekip acımak hatadır. Giden geri gelmez. Artık onu anmak faydasızdır.&nbsp Azizim! Vakit nakdindir, bunu koru. Vakit geçti gitti mi artık sen de ondan vazgeç.&nbsp Sakın geri kalan ömrünü ziyan etme. Bu sözü can kulağına küpe yap.’&nbsp (Mesnevi 4. Cilt, 2244)

Mevlana Hazretleri ehl-i kitab`ı, putperesti, Mec&ucirc si`yi, günahkârları dergâhına davet etmektedir, dergâhına İslâm`a, tasavvufa;

Allah, hidâyeti isteyip hidâyeti dileyenlere hidâyeti delâleti dileyip delâleti isteyenlere delâleti yaratır.&nbsp Netice itibarıyla Allah`ın has kulu Mevlânâ bir müceddiddir davetçidir. Müceddidin vazifesi anlatmak, davet etmek, anlattığını ve yaşadığını kendi nefsinde yaşamaktır, bundan öte bir şey değildir…

O, her daim ardına kadar açık bulunan kapısına gelenleri&nbsp Din-i Müb&icirc n-i İslâm&nbsp hakikatine davet eder, onlara Allah sevgisini aktarma gayretinde bulunur ayet-i kerimeleri tefsir eder, hadis-i şerifleri okur, dertlere deva beyitlerini kıraat ederek ibretli kıssalar anlatır.

Hz. Mevlana`nın daveti, bazılarının iddia ettiği gibi mücerret hoşgörüye, evrensel kardeşliğe ve ne idüğü belli olmayan bir uzlaşma kültür ve mozaiğine değildir. Mevlânâ, dergâhına gelenlere insan-ı kâmil olmanın sırlarını öğretmekte, boş gelenleri -alma istidatlarına göre- Allah`ın lütuf ve ikramının bir eseri olarak dolu göndermektedir.

Mevlana, kendisinden sonra isminin etrafında parıltılı yalancı ışık hâleleri oluşturacak duygu simsarlarının türeyeceğini bilir gibi, bir rubaisinde şöyle seslenmektedir:

‘Ben sağ olduğum müddetçe Kur`ân`ın kölesiyim
Ben, Muhammed Aleyhisselâm`ın yolunun tozuyum
Kim ki benden bahsettiğinde bunları söylemezse
Ben o kişiden de yılmışım o sözden de yılmışım.’

Mevlânâ`yı anlamadan/anlamak istemeden onun mukaddes ağırlığından yararlanmak isteyenler onun fikriyatını yanlış mecralarda aramakta ve tanıtmaktadır. Bu mecralarda yıllar yılı&nbsp ‘biraderlik şarkıları’&nbsp söyleniyor, müzikaller düzenleniyor, sahne sanatlarına ‘Mevlânâ dansı’ repertuvarlara ‘Mevlânâ`nın çağrısı balesi’ ekleniyor. 4 harfliler`in Mevlânâ özelinde&nbsp ‘dinler arası diyalog’&nbsp adı altında yaptıklarını tabii ki unutmadık!

Yâ Hazret-i Mevlânâ, Hüsn-i hat-Sami Efendi. Akkâse ebrû-Alparslan Babaoğlu

Önce,&nbsp ‘Edeb yâ hu’ sonra, ‘Yâ Hazret-i Mevlânâ’&nbsp diyelim ve dahi Ebr&ucirc cu Alparslan Babaoğlu`nun Sami Efendi`den naklen tekneden çıkarmaya muvaffak kılındığı akkâse&nbsp güzeline alıcı gözle bakalım; Evvelen, kalem güzelindeki ‘mim’in gözünden içeri girerek 13`üncü asra revân olalım; Sâniyen, Hz. Mevlânâ`nın pak ervâhına Fatiha`lar okuyarak Şeyh Gâlib`e kulak verelim:

Ey kâşif-i esrâr-ı Hüdâ Mevlânâ
Sultân-ı fenâ Şah-ı bekâ Mevlânâ
Aşk etmededir Hazretine böyle hitâb
Mevlâ-yı zümre-i evliyâ Mevlânâ

Yazı No: 452