Anla kendini!
Kendini anlarsan, başkasını anlamana hacet kalmaz.
Bulut olduğunda yağ, damla damla bir yağmur gibi.
Rüzgar olunca, serinletici es! 
Eğer anlarsan kendini ve korkmana hacet kalmaz.
Güneş olup kızdığında, ısıt önce kendi yüreğini.
Sen, anla kendini!
Kızma, yargılama, suçlama!
Sadece anla.
Anladığın sen isen, bütün dünyayı anlamışsın demektir.
Dört mevsim misali, hallerini sevgiyle kucakla.
Toprak olduğunda yurt olmayı,
Filiz verdiğinde meyveye durmayı bil.
Sevgiyle costugunda, açsın çiçeklerin.
Hatırladığında, duayla emanet sevdiklerini,
Kâinatı senin her bir zerrene yerlestireni an
Ve ona emanet et!
Sevdiklerini.
Kirdiginda ve kırıldığında 
Ortak insan halidir de,
 Rüzgarın da geçici olduğunu
Ardından sakin bir yagmurun geleceğini bil.
Seyret kendini, hayatı doyasıya.
Sen ki mevsimleri bilirsin.
Karşı koymazsın hiç birine.
Üşüdüğünde kış dersin, 
Yanınca yaz.
Sonbahardı dersin savruldugunda.
Ve bir de ilkbahar var diye ümit edersin.
Hepsini bilirsin, karşı koymazsın.
Sadece özlersin! 
Kış gelince yazı, yaz gelince kışı.
Bilirsin vakti saati vardır, 
Kabullenirsin.
Kızmazsın.
Sadece kabullenmek bile, seni düze cikariyorken,
Artık geç kalma ne olursun!
Her mevsim yanına alman gereken tek şey şükür iken.
Gayreti de unutma.
Sev kendini! Dinle! Seyret!
Bak böyle daha güzelsin!
Mevsimler senin için.
Sen mevsimler için de tebessüm edersin.
Sübhanallah!
TkaFkasS ✨✍️