Ölmek var mıydı ?

Sen sensiz gelseydin 

bende  bensiz, ki öyle sanmıştım.

Çünkü bekleyişim hem sensiz hem bensizdi.

O zaman vuslata gerek kalır mıydı ?

Sen bendim, ben de sen ..

O zaman ölmek var mıydı ?

Bir kerecik kelamı dinlemek vardı

Geri çevirmek olmasaydı.

Ateşte yanacak can mi kalırdı.

Uçan pervanenin kanadı 

Carpmasaydi duvarina her daim

Canindan geçmez mi sanırdin.

Anlasaydın bir kere,

Sorsaydin neden? diye.

Hiçlik miydi bu makam, 

Bir sualin olsaydı.

Bir de gönül kapından geri dönen sözlerim 

Olmasaydı.

Bir kerecik gözlerimiz gözlerimizle aydın olmaz mıydı ?

Öyleyse bırak bu canı, 

Kanadı kirilmaktan değil 

Yanmaktan olsun!!!

Kırılmak incitir, ve hep duyarsın

Artık duyma.

Yanmak olsun Burak’ı 

Parlasin ruhu, ve sen bilme.

O kapıdan donmenin kirikligi olmasın artık bende 

O kırıklık kanatlarımi öyle güçlendirdi ki artık sozlerim Sana uçmuyor.

Duyan bir Sevgili var! 

Duysaydin o kanadin uçması mı gecikirdi

Yoksa bilmiyorum?

Duyulmayan bir gülde, bülbül söz eder mi hiç.