Mavisin sen. 
Mavi kalmalısın, saf ve duru.
Göğünde kuşlar uçsun istiyorsan, mavi kalmalısın.
Başka renklere heveslenme.
Güzeli ve doğruyu konuşmak ise fıtratın, yaratılış hikmetin güzeli ve doğruyu konuş, iyilikle her daim.
İyiye iyi, kötüye kötü konuşursan, alaca bulaca olur rengin. İklimini, rengini seçemezsin. Hangisi idim derken, berraklığın kaybolmasın. 
Mavisin sen, saf ve duru. 
Yerde isen masmavi bir deniz, gökte isen bembeyaz bulutların, kuşların sığınağı güzel bir gökyüzü.
  Mavi olmaktan sakın korkma. İyiyi, güzeli söyle her daim. Eğriyi, doğruyu irdelemek değil senin isin, herkes kendini bilir! 
Sen doğru ol, mavi ol, saf ve temiz. 
İsteyen, istediği renge boyansın, veryansın etme. Maviye yakışan renkler yerini bulur, buna inan. Bizi görüp gözeten ve en güzel şekilde yaratan böylesine büyük bir Sanatkar varken. Kâinat tablosuna isyanlar etme! Renksin sen, gücün yetmez, sanatkâr O...
Maviliğini unutmadan boya denizi, gökyüzünü;
  Karanlıkları aydınlat, ışığınla;  
Ferahlığının vakarını yürüt. 
Mavisin sen, saf ve temiz. 
Bir baştan bir başa, yaşamın hiçbitmediği ufuklarda sevinçdolu, müjdeci kuşların uçtuğu, mutluluk gözyaşlarının yağmur olup yağdığı, sonsuzluğa talip bir mavisin. Sonsuzluğa talip olman olmayacak bir hayale kapılmak değil elbette.
Mavisin sen;
  Engin düşünmek ve istemek mavinin fıtratı lakin sonsuzluğa aday olmak saf ve berrak kalmayı da beraberinde getirir.
Mavisin sen;  
Maviliğin berraklığı, yaşamın sürekliliğini getirir.
Yeter ki hep mavi kal; Göğünde kuşlar uçsun istiyorsan.