Aile, yalnızca içtimaî bir yapı değil; medeniyetin ilk mektebi, insanın hem kendisiyle hem de Rabbiyle kurduğu irtibatın en sahih menzilidir. Bu itibarla aileye dair söylenen her söz, eğer kalıcılık iddiası taşıyorsa, mutlaka yazının haysiyetinden pay almak mecburiyetindedir. Zira yazı, hakikatin muhafızıdır; hüsn-i hat ise bu muhafazanın edep üzere icra edilen en rafine biçimidir.

Kocaeli’nde, 15 Aralık 2025 tarihinde “Ayetler ve Hadisler ile Aile” serlevhası altında açılan hüsn-i hat sergisi, işte bu idraki esas alan nadir çalışmalardan biri olarak temayüz etmiştir.
Sergide yer alan levhalar, aileyi çağdaş tartışmaların mütereddit ve dağınık diline terk etmemiş; bilakis âyet-i kerîme ve hadis-i şeriflerin muhkem beyanıyla, ailenin İslâm irfanındaki mevkiini yeniden tarif ve tahkim etmiştir.
Celî sülüsün vakar ve heybeti, nesihin sükûnet ve itidali, ta‘lik yazının letafet ve inceliği; bir araya gelerek aileyi ayakta tutan meveddet, emanet, merhamet ve terbiye gibi asli değerleri estetik bir nizama irca etmiş; mânâyı sûretle, sûreti edep ile tamamlamıştır.

Bu sergi, geleneği ihya etme iddiasında değildir; zira gelenek, ihyaya muhtaç olacak kadar ölü değildir. O, ehil ellerde ve sahih niyetlerde zaten kendi dilini konuşur. Hattat Mahmut Şahin’in riyasetinde; Hattat ve Müzehhip Abdullah Aydemir ile talebelerinin el ve gönül birliğiyle vücuda gelen bu eserler, usta–çırak silsilesinin hâlâ canlı ve sahici bir intikal zemini bulabildiğini göstermesi bakımından ayrıca şâyân-ı dikkattir.

Ne var ki bu tür teşebbüsler, yalnızca sergilenen levhalarla değil; sergilenmeyen yüzlerle, işitilmeyen adımlarla da okunur! “Aile Yılı” olarak sıfatlanan bir vakitte, ailenin sanat diliyle tefekkür edildiği bu mahfilde Kocaeli Valiliği’nin ve Kocaeli Büyükşehir Belediyesi’nin esâmesinin okunmaması, üzerinde teemmül edilmesi gereken bir başka mânâya işaret eder! Zira mâlumdur ki geleneğin dili yüksek sesle konuşmaz; lâkin onun yokluğu, en gür hitâbetlerden daha fazla dikkat celb eder.

Hat sanatı aceleye gelmez; nümâyişle çoğalmaz; kalabalıkla kemâle ermez. O, kabiliyetli ruhlara sessizce yerleşir; zamanla nokta nokta büyüyerek şehrin hafızasına siner. Bu sergi de Kocaeli’nin kültür defterine, mütevazı fakat derin bir kayıt olarak düşmüştür. Aile meselesinin idari beyanlardan ve raflardaki dosya kayıtlarından ziyade bir medeniyet tasavvuru içinde ele alınması gerektiğini ihtar eden bu çalışma, kalemin hâlâ söz söyleme kudretine sahip olduğunu bir kez daha göstermiştir.
Neticede şu hakikat aşikârdır: Aile, kâmil örneklikle ve gönül diliyle muhafaza edilir; yazı edep ile kemâle erer; edep ise ekseriya sükûta bürünerek kendini ifşâ eder. Bu sergide, yazılanlar kadar yazılmadan kalanlar da okunmuştur!
İbrahim Ethem Gören – 16 Aralık 2025
Yazı No: 706

YORUMLAR