Bir dostum göndermiş, ama kaynak belirtmemiş. Yararlı bilgiler içerdiği için paylaşmak istedim.
İsveçte refah seviyesi yüksektir ama, bu sandığınız sebepten dolayı değil. İsveçteki refah seviyesinin sebebi İsveçlilerin çok para kazanmasından çok, İsveçlilerin aşırı derecede tutumlu olması ve hesaplarını bilmeleri.
Türkiye den bir örnek vereyim. ülkemizde son yıllarda 'dışarıda serpme kahvaltı yeme' modası başladı ve bir çok kişi hafta sonları boğaz manzaralı kahvaltıcılara gidip 2-3 günlük maaşını tek öğünlük yemeğe veriyor. Bunu bir İsveçliye söyleseniz kalpten gider.
Volvo da yöneticilik yapan müdürlerin bile evden tost yapıp getirdiği İsveçte, insanların dışarıda yemek yemesi için özel bir durum olması gerekiyor. Birinin doğum günü, evlilik yıldönümü, mezuniyet gibi özel günler dışında neredeyse dışarıda hiçyemek yemiyorlar. İşe bisikletle veya toplu taşımayla gidip geliyorlar.
Ailenin bir tane ufak bir arabası oluyor ve bunu mutfak alışverişi yapılacağında filan kullanıyorlar. Bir evde sadece oturulan odada ışıklar açık oluyor. 
Bizdeki gibi evde yalnız otururken 'ses gelsin de yalnızlık hissetmeyeyim' diye TV yi açık bırakmıyorlar mesela.
Aldıkları bir paltoyu 10-12 sene boyunca giyiyorlar. Ortalama bir İsveçlinin kıyafet dolabı içerik olarak ortalama bir Türk ün dolabının 5 te biri kadardır. Biz bir giydiğimizi 1 ay giymeyiz ama, İsveçliler bu konuda gocunmaz. Gerekirse 3 gün aynı gömleği giyerler. Bizdeki gibi her sene cep telefonlarını yenilemiyorlar ve yenilediklerinde de ucuz bir model alıyorlar.
Bizdeki gibi her 2-3 senede bir araba yenilemiyorlar. Oturdukları evlerin çoğu tarihi yapılardan oluşuyor ve kimse 150-200 senelik bir binada oturmaktan gocunmuyor.
Bizde 15-20 senelik binalara bile eski denip, burun kıvrılıyor. Adamlar çöplerini bile geri dönüşümden geçirip elektrik üretiyorlar. 
Evlerine temizlikçi tutmuyorlar.
Bulaşıklarını elde yıkıyorlar. Evde bir şey bozulursa kendileri tamir ediyorlar. 
Volvo ve Ikea gibi kendi ülkelerinin ürünlerini saymazsak marka takıntıları yok. 
Karı-koca demeden çalışıyorlar, çocuklar bile gençyaşta iş bulup harçlığını çıkartmaya başlıyor.
Evlerdeki mobilyalarda minimalizm ön plandadır ve ihtiyaçolunmayan mobilya asla alınmaz. Evlerde tam olarak yeterli miktarda mobilya bulunur ama fazlası bulunmaz. Ayrıca mobilyalar 20-25 yılda bir yenilenir. 
Bir İsveçli 20 yaşında ailesinden ayrı eve çıkıp, kendi evine taşındığında aldığı mobilyalarla 40-45 yaşına kadar idare edebilir.
Bizde
  İnanılmaz bir savurganlık var, herkes gösteriş peşinde, herkes rahatına ve konforuna düşkün.
  Herkes en yeni evlerde yaşayıp en iyi arabalara binip çeşit çeşit kıyafet alıp sürekli dışarıda yemek yiyip en yeni telefon modellerini kullanıp en lüks şekilde yaşamak istiyor. 
Kimse hayattaki hiçbir rahatından taviz vermek istemiyor.
İsveçve kuzey Avrupa`daki diğer ülkelerde refah kültürü var ama, bunun sebebi sandığınız şeyler değil, onlar para içinde yüzdükleri için değil tutumlu oldukları için refaha ulaşabildiler.
İlginçbir karşılaştırma olmuş;
Tutumlu olmak, savurganlık yapmamak, boşa para harcamamak v.b. bizim geleneğimizde de var ama, Osmanlı`dan gelen ihtişam, zenginlik farklı olmak, pahalı giyinmek v.b. sebeplerle istenen düzeye gelmemiz çok zor görünüyor..