Gecesi ayrı güzel, sabahı apayrı
Işıklar, semadan seni, bir başka anlatıyor bu kez
Sabahın yoğunluğuna demleniyor yorgun gözlerin.
Denizinde bekliyor ışık ışık gemiler,
Şehirlerin muallimisin sen,
İnce ince örersin kalbin haritasındaki gül dolu sokakları,
Bazen sakura, bazen de begonvil.
İşlenmesi zor bir nakış gibisin,
Unutulmayan bir bakış,
Söylenmemiş bir söz gibi masum ve berrak.
Oysaki sabahın başka bir fırtına,
Koşturmaca,
Bazen ümit dolu bir yalnızlık.
Biliyor musun güzel İstanbul?
Bu kez anladım, öyle iyi anladım ki
Seni istemezken ki hallerimi affedeceğin kadar güzel.
Maviliğin başka,
Gecendeki sükûnet dolu, ışıltılı siyahi bakışın bambaşka.
Anladım seni bu gece.
Sen ise yıllarca anlamamı sabırla bekledin.
Anlaşılmanın güzelliği vardı sende, her türlü telaştan uzak, sakin ve dingin.
Anlamak güzel, anlaşılmak ise bambaşka, tıpkı senin gibi güzel İstanbul.
Yolculuk bitti, sana geldim.
Gelirken zihnim, sade ve yalın.
Sana geldim İstanbul,
Yeniden konuşmaya.
Biliyorsun; anlamak başka,
Anlaşabilmek bambaşka.
23 Nisan /istanbul' a Semadan Bakış