İnsanı eşref-i mahlû kat olarak yaratan Yüce Rabbimiz onu üstün kabiliyetlerle donatmıştır. Kâinattaki her şeyi insanın hizmetine sunmuştur. En nadide özellikleri bahşettiği insandan sadece kendisine kulluk etmesini istemiştir. Allah`a kul olmak, ahlakımızı ve özgür irademizi kullanarak O`na gönülden bağlanmayı, her türlü imkân ve yeteneğimizi O`nun rızası uğrunda kullanmayı, nefsin istek ve arzularını terk edip, Rabbimizin koyduğu kurallara uymayı gerektirir.
'Allah`ın kulları üzerindeki hakkı' diye ifade edilen ibadet insanı Rahman`ın huzurunda değerli kılan bir olgudur. İbadet itaattir, boyun eğmektir, Cenab-ı Hakk`a teslimiyettir. İbadet Allah`ın verdiği nimetlere şükretmektir. Kulun Rabbi ile iletişim kurmasıdır. Her daim Rabbine muhtaçolan insanın, aracısız bir şekilde halini O`na arz etmesidir. Bunun için kul, Rabbinin huzurunda her duruşunda, 'Ancak sana ibadet eder ve ancak senden yardım dileriz' diyerek O`na iltica eder. Kendi acizliğini itiraf eder. O`ndan yardım diler ve O`na yalvarır. İşte bu, ibadet bilincidir, kulluk şuurudur. Kul, bu bilinçsayesinde yaratılmışların en şereflisi olur. Dünyada mutluluk ve huzuru, ahirette de ebedi kurtuluşu kazanır.
İbadetlerimiz, aynı zamanda bizleri her türlü kötülükten koruyan birer kalkandır. Allah`ın huzurunda secdeye varan, O`nun rızası için oruçtutan, sadaka veren, tavaf eden insan, kibir, bencillik, haset, ihtiras gibi kötü duygulardan arınır. İbadet etmek ruhlarımızı kasvetten, sıkıntı ve üzüntülerin yıpratıcı tesirinden korur. Çünkü Rabbimiz, 'Gönüller, ancak Allah`ı anmakla huzura kavuşur.' buyurur. Samimiyetle ibadet eden kul, her adımda rabbine yaklaşır O`na olan imanı, güveni, sevgi ve saygısı pekişir.
Allah Resulü (s.a.s), 'İslâm beş esas üzerine kurulmuştur: Allah tan başka ilâh olmadığına ve Muhammed in Allah ın Resulü olduğuna şehâdet etmek, namazı kılmak, zekâtı vermek, haccetmek ve Ramazan orucunu tutmak.' buyurarak öncelikle yapmamız gereken temel ibadetlere dikkatlerimizi çekmektedir.
Bununla birlikte her türlü iyilik çabası ve kötülüğe karşı yürütülen mücadele ibadettir. Bir kimseye güler yüz gösterip selam vermek ibadettir. Kişinin anne ve babasına hizmet ve hürmeti, ailesinin maddi ve manevi ihtiyaçlarını temin etmesi, bir garibin gözyaşını silmesi, bir yetimin başını okşaması, mazlumun ve mağdurun yanında olması ibadettir.
İbadetin dünyevî beklentilerden ve gösterişten uzak olması kadar güzel davranışa dönüşmesi ve devamlılığı da önemlidir. Nitekim Yüce Allah Kuran-ı Kerim`de 'Sana ölüm gelinceye kadar Rabbine ibadet et' buyurmaktadır. Peygamberimiz (s.a.s) de 'Allah katında amellerin en sevimlisi, az da olsa devamlı olanıdır.' buyurarak ibadette kararlı ve istikrarlı olmayı tavsiye etmiştir.
Allah`ın bizlere emanet olarak verdiği hayatımız bir gün mutlaka sona erecek ve yapıp ettiklerimizden hesaba çekileceğiz. Ömür sermayemiz tükenmeden önce yaşamanın ve kul olmanın değerini bilelim. İbadetin huzurundan, bereketinden ve lezzetinden mahrum olmayalım. Hayatımıza ibadet bilinci ile anlam katalım. Rahmet, mağfiret ve ibadet mevsimi olan mübarek üçayları fırsat bilelim. Sabırla, şükürle, tevekkülle ibadete sarılalım. Namazlarımızı huşuyla kılmaya devam edelim. Yüce kitabımız Kur`an`ı okuyalım ve rehber edinelim. Hayır, kapılarımızı ardına kadar açalım, iyilikte yarışalım. Dillerimizi yalan, gıybet ve iftiradan, gönüllerimizi kin, nefret ve tefrikadan arındıralım.
Kalın sağlıcakla;