Hepimizin bir akrabasının, komşusunun, köylüsünün lakabıdır Almancı…
Hep dinledik durduk Almanya’yı….
Yurt dışı izlenimlerimin ilkini Balkanlar için paylaşmıştım, olumlu dönüşler aldım, yine yapmak istedim.
Milli heyecanı vesile yapıp ilk kez Almanya’ya gittim, hamdolsun hep dost biriktirip durduk, Stuttgart, Berlin, Duisburg, Düsseldorf üçgeninde paha biçilmez dostlar karşıladı bizi İsa ŞAHAN, Abdullah YÜKSEK, Mesut ÖZCAN.
Bir milli heyecanı Avrupa’da yaşamayı tavsiye ederim, tam bir bütünlük…
Berlin caddelerinde sokaklarında devamlı bozkurt selamıyla selamlaştık durduk…
Aslan yürekli çocuk Merih Demiral sayende Göktürk devletinin bayrağındaki bozkurtla Ergenekon’dan çıkışta yol gösteren kurdun seninkiyle aynı olduğunu öğrendik, siyasetten ari bütünlüğün simgesi olduğunu Berlin caddelerinde stadyumu dolduran on binlerde bizzat gördük yaşadık…
Düzenli yaşamak, kurallara uymak insanların yaşam biçimi kültürü haline gelmiş, otellerin kenarında dostların evlerinin kenarında gecenin bir yarısı nizami çizilmiş alanlara uygun bir park yeri aradık durduk.
Köy yolu kent yolu şehirlerarası velhasıl yol otoban işi çoktan tamamlanmış yaklaşık 2000 km yol yaptık ama yorulmadık, fazla korkuttular bizi hız sınırına Almanlar uyar diye, hiçte öyle olmadı baktık onlar öyle o tabanlarda biz dünden razıyız zaten.
Ama anladım ki bisiklet Almanya’nın kırmızı çizgisi, köy yolları bağlantı yolları şehrin göbeğindeki caddeler dahil mutlaka bisiklet yolları var ve herkes bisikletli bu kısım ilginç geldi bana, öyle ki bir köy yolunda inip baktık köy yolunun yanında aynı paralelde otların çalıların arasını yarıp giden özel bir bisiklet yolu da var aynı güzellikte…
Tarihi yapılar, kiliseler, müzeler, katedraller, caddelerin genişliği ve düzeni, caddelere serpilmiş bizim dönerciler, lokantalar, baklavacılarımız… Bunları görmekte fayda var, bizim anlatımın dışında bu kısımlar…
Son olarak gurbettekilerin duygularını anlatayım;
Yaklaşık 30 yıldır Duisburg’ta yaşayan Mesut ÖZCAN dayımla (üniversiteli yıllardan beri birbirimize hitabımızdır öylece de kaldı) Duisburg’tan Düsseldorf’a geçerken “Nasıl buralar memnun musun artık burada noktalarım diyor musun dayı” demiş bulundum.
Tam da ben bunu söylediğimde durduğumuz ışıkların karşısındaki ormanın arasından kocaman bir uçak kalkıverdi, Duisburg Hava Limanı’nın yanından geçiyormuşuz…
Mesut dayım dedi ki: “Burası benim işe gittiğim yol dayı bazen aynen bu şekilde kalkan THY’nin uçağını görüyorum ve gözlerim doluyor…”
Ve bir süre ikimiz de sessiz kaldık…
Vatan memleket hasreti böyle bir şey demek ki dedim içimden, biz nimetin farkında değiliz.
Seyahat dönüşü bir şeye karar verdim gördüğüm her gurbetçi aracına yaklaşıp hoş geldiniz diyeceğim dedim…
Öyle de yaptım İstanbul’dan araçla dönerken dinlenme tesislerinde gördüğün gurbetçi aracının yanına park ederken camı açtım ve hoş geldiniz dedim arka koltuğu göremedim ama öndekiler gözleri ışıltılı öyle bir tebessüm etti ki…
Bence siz de yapın bunu hem gurbettekilere hem de bize iyi gelir…
