İslam medeniyetinde, şiddete yer olmadığı için, Müslümanlar gittikleri ülkelerin, kültürel dokularıyla birlikte, ekonomik yapılarını da değiştirmişlerdir. Müslümanların hayatında, iç dünyanın güzelleştirilmesi, dış dünyanın güzelleştirilmesinden önce gelir.
Bugün kurban bayramı, bütün dünyada Müslümanlar, hem iç, hem de dış dünyalarını zenginleştirmek için, kurban keserek, bayramlarını kutluyorlar. İslam medeniyetinde, dünya ve ötedünya, birbirinden ayrılmaz, bir bütündür. Bu yüzden, İslam'da her ibadetin, bir dünyaya, bir de ötedünyaya dönük yüzü vardır. Kurban bayramında, kurban kesmek, çok yönlü, çok yüzlü ibadetlerin başında gelir.
Cahit Zarifoğlu'nun, çok okunan ve çok sevilen "Yaşamak" isimli kitabındaki şiirsel günlükleri, "Sarıkamış 1979, ne çok acı var" cümlesiyle başlar. Yeni bir kurban bayramında, dünyada insan kanlarıyla, koç kanları birbirine karışıyor. Savaş medeniyetinde, koç yerine insan kurban edildiği için, dünyada ne çok ölüm var, ne çok kan var, ne çok gözyaşı var denilmek zorunda kalınıyor. İbrahim Peygamber'in geleneğini unutanlar, bütün dünyada, kurban kanı yerine, insan kanı akıtıyorlar.
Kurban bayramlarında, yalnızca Müslümanlar değil, Hristiyanlar ve Yahudiler de, kurban kesmeliler. Düz kare dünyada, hiç kimse Ademoğulları olduğunu unutmasın,unuturlarsa ülkeler savaştan savaşa sürüklenirler. Müslümanların kurban bayramı, bütün ülkelerde barış bayramı olarak kutlanmalıdır. İnsanlar her yıl bir koç kurban ederek, yalnızca kendi İsmail'lerinin değil, bütün dünyanın İsmail'lerinin kurban edilmesini önlemelidirler.
Türkiye'de, Irak'ta, Suriye'de, Afganistan'da, İspanya'da, İngiltere'de, Amerika'da Hindistan'da ve Çin'de,Rusya'da, Ukrayna'da,Sudan'da milyonlarca İsmail kurban edildi ve kurban edilmeye devam ediyor. Her kurban bayramında, dünyada kurban edilen milyonlarca koç, savaşlarda kurban edilen bir İsmail'i geri getirmeye yetmez. Ancak bir koçun kurban edilmesi, savaşlarda kurban edilecek, milyonlarca İsmail'in hayatını kurtarabilir.
Kurban barıştan uzaklaşan, savaşa odaklanan insanı, savaştan uzaklaştırır, barışa yönlendirir. Kurban insanı olgunlaştırır. Kurbanın acısını duymayan insan, hayatın değerini anlayamaz. Bir koç, bir İsmail'i, bir İsmail, bütün insanlığı diriltir.Ülkelerde yöneticiler, insan hayatına ne kadar önem verirlerse, o kadar barışın savunucusu ve koruyucusu olurlar.
Yalnızca İslam dünyası değil, Yahudi dünyası, Hristiyan dünyası,Hindu dünyası,Konfüçyüscü dünya,Yeni Nemrut'lara,Yeni Firavun'lara karşı, Yeni ibrahim'lerle, Yeni İsmail'lerle, yeniden doğacaktır, yeniden dirilecektir. Kurban bayramlarında koçları kurban etmeyenler, savaşlarda ülkelerin geleceği olan, gençleri kurban ederler.
Kurban bayramı, İsmail'lerin bayramıdır.İsmail'ler bütün insanlığın en büyük hayat, en büyük ümit kaynağıdırlar.
Bir İsmail'i kurtaranlar, bütün insanlığı kurtarırlar, bir İsmail'i öldürenler bütün insanlığı öldürürler.
Kurban bayramlarında İbrahim'ler, Nemrut'lara karşı kurbanla silahlanırlar.
Kurban bayramında koç kesmek, savaşa karşı barışı korumaktır.