Sözcünün haberine göre, Bronnie Ware, Avustralya’da yaşayan bir hemşire, yazar ve şarkıcı. 2000’li yılların başında, ölmek üzere olan hastaların evlerinde bakım hizmeti vermeye başladı. Bu süreçte, hastalarla yakın ilişkiler kurdu ve onların hayat hikayelerini, duygularını, isteklerini ve pişmanlıklarını dinledi. Bu deneyimlerden etkilenen Ware, bir blog yazmaya başladı ve daha sonra bunları bir kitap haline getirdi.
Kitabın adı ve içeriği nedir?
Ware’ın kitabının adı “The Top Five Regrets of the Dying” yani “Ölen İnsanların Başlıca 5 Pişmanlığı”. Kitap, 2011 yılında yayınlandı ve birçok dile çevrildi. Kitapta, Ware, hastalarının son anlarında en çok duyduğu 5 pişmanlığı sıralıyor ve bunların hayat dersleri olarak nasıl kullanılabileceğini anlatıyor.
Ölen insanların başlıca 5 pişmanlığı nelerdir?
Ware’ın kitabına göre, ölen insanların başlıca 5 pişmanlığı şunlardır:
“Keşke başkaları için değil kendim için yaşasaydım.” Birçok kişi, son anlarında kendi hayallerinin peşinden gitmemiş olmanın, sürekli ailelerini ve sevdiklerini mutlu etmeye çalışmanın üzüntüsünü yaşıyor.
“Keşke bu kadar çok çalışmasaydım.” Ölümün eşiğine gelen insanlar genelde hayatlarının çalışmakla geçtiğini, kendilerini ve sevdiklerini ihmal ettiklerini düşünüyor.
“Keşke duygularımı ifade edecek cesaretim olsaydı.” Hayatını duygularını ve isteklerini bastırarak geçiren insanlar, son anlarında bunun pişmanlığını yaşıyor. Birçok kişi, bu nedenle yaşadıkları hayal kırıklıklarını, biten ilişkilerini hatırlıyor.
“Keşke arkadaşlarımla bağımı koparmasaydım.” İnsanlar zamanla biten arkadaşlıklarını hayatlarının son günlerinde hatırlıyor ve arkadaşlarına duydukları özlem artıyor.
“Keşke daha mutlu olabilseydim.” Günlük hayatın koşuşturmacasında mutluluğu genelde aramayan insanlar, ölmeden önce bunun pişmanlığını hissediyor. Sürekli olumsuz şeyler düşünmekten pişman olan insanlar, hayatlarını değiştirecek ve kendilerini mutlu edecek seçimler yapamadıkları için üzüntü yaşıyor.
Bu pişmanlıklar, aslında hepimizin hayatında dikkat etmemiz gereken noktaları gösteriyor. Hayatımızı başkalarının beklentilerine göre değil, kendi isteklerimize göre yaşamak, çalışma ve özel hayat arasında bir denge kurmak, duygularımızı açıkça ifade etmek, arkadaşlıklarımızı sürdürmek ve mutluluğu aramak, hayatımızı daha anlamlı ve tatmin edici kılabilir.