Nöbetçi Eczaneler
İnsan doğdu büyüdü ve anladı.
Sonra usulca ait olduğu yurduna döndü.
Aslı neydi ? Unuttu…
Bütün bir ömür aslının güzelliğine
Saflığına maddi manevi üstün vasıflı
Erdemlerini hatırlayıp bulmak için
Dünya denilen handa yolculuğuna başladı.
Denizdeki sularda çırpınır gibi
Çırpındı…
Çalıştı koştu yoruldu.
Ağladı güldü.
Sitem etti, şikayet etti, ümit etti,
Düştü, kalktı,
Şükretti…
Anladı, sustu, sükut ile izledi.
Hiçbir şey boşuna degildi.
Lakin bir baştan bir başa,
Halkanın bir ucundan diğer ucuna
Sadece kendinden kendine kosmaktaydı.
Farkında değildi, sadece
“Dünya yuvarlak” denildi,
O da koştu sadece.
Kendinden kendine olduğunu anlayınca,
Durdu, düşündü, sustu.
En başından bilseydi,
Şimdi dünyayı yeni baştan keşfetmek,
Bir baştan bir başa koşmak çok daha
Anlamlıydı… Bu bilinçle.
Lakin yorgundu, bir o kadar huzurlu.
Ve yollara ve yorgunluklara hüzün duyarak
Aldı kabul etti kendine dair unutup hatırladığı
Ne varsa, yoluna çıkan bütün güzel erdemleri
Aldı kabul etti…
Ve anladı şimdi.
Yol da güzeldi, yolculuk da.
Şimdi ise gitmek ne gam, kalmak ne kelime?
Hepsi demek kendinden kendineydi,
Kendini bulmak buydu demek,
Bedeli bir ömür olan.
Anlayış, şükür ve huzurla
Kalmayı da gitmeyi de özgürce kabule geçerek.
Mahperi TKS ✨🖋