VIII. İmgeci akım, imge, imgeciler ve imgecilik`e dair çıkış noktaları için bir çeşni

Efendim: İmagisme` sözünün açık, anlaşılır, saydam bir açıklamasını istirham edebilir miyim sizden, Fransız, Amerikan ya da sömürgelerin dillerinde? Şayet İngilizce`de bu kelime bulunsa idi, sonunda bir e` olması gerekmez miydi? Sanmam ki ozan Ezra Pound bir Amerikalı olabilsin, hele böyle şartlandırmacı saati saatine uymaz bir kapris yönteminden kaçınmadığı sürece. Dostlukla, A. E. Horniman.

(Biz İmagisme`in ne kadar iyi` Amerikalı varsa er ya da geçziyaret edeceği bir şehirden geldiğine inanıyoruz... EDİTÖR`ün NOTU)

T. P.`s Weekly`deki Mektup, 6 Mart 1915.

'İmagistler ile uğraşmak kolay bir iş olacaktır. Elimizde onların 1914-1917 arasında yılda bir çıkmış dört antolojisi bulunuyor: 1914,1915, 1916,1917 tarihli 1915 yıllığında onların meram ve amaçlarını ortaya döktükleri kapsamlı, ayrıntılarla örülü bir manifestoları elimizin altındadır. Ayrıca bu grubun dağılmasından 13 yıl sonra, bireyler olarak neler yapmış olduklarını bilmemizi sağlayan, 1930`da yayınlanmış bir antoloji daha bulunmaktadır. Akıma tam bir içtenlikle katılmış olan yedi şair söz konusudur- dördü Amerikalı (Ezra Pound, Hilda Doolittle, Joun Gould Fletcher, Amy Lowell) ve üçBritanyalı ( Richard Aldington, F.S. Flint, D.H. Lawrence), Aslında bir insan yalın bir şekilde manifestoya ve de anılan antolojilere göz atmalı fakat bunun gibi sunuş veya giriş yazılarını unutmalıdır.

Ne var ki akım içerdiği paradoks yüzünden bir muamma halini aldı, giderek bilmeceleşti. İlk önce, seçkilerde yer verilmiş bulunan, manifestonun dokusunda yerleşmiş, ilkelerle örtüşmeyen şiirleri okuyarak başlamak (hangisine inanacağız pratiğe mi yoksa teoriğe mi?) Sairlerden biri, D.H. Lawrence, hem imgeci antolojilerde hem de teori ve pratik bakımdan bütünüyle başka bir grubun: Georgians`ların antolojilerinde görünecekti (acaba o, dürüstçe izleyebilir miydi ikisini birden?) Kurucu şair Ezra Pound, ilk yılın sonunda Akımı bırakmış, terk etmiştir. Derken imge`nin sayısız tartışmalı tanımı çıkıyor, ortalığı kaplıyor, yıllar yılları kovaladıkça boyuna çoğalıyor. Belki de ana sorun İmgecilerin bir araya gelerek koldaşlar halinde yayınladıkları şiirlerin, edebiyatın büyük edebiyat başarıları arasında tam anlamında hakkıyla ve hilesiz bir şekilde yer alamayacağı kanaati idi. Kimi şiirler katışıksız ve üstün fakat çoğu da bir standarda sahip olmayan zayıf şiirlerdi. Sebatsız, hafif şiirler. 0 halde neden can sıkmasın, neden rahatsız edici olmasın, üzmesinler?

Peter Jones, İmagist Poetry adını verdiği inceleme ve seçkisinin önsözünde, başlarda bu ilk saptamalarda bulunmaktadır. Jones, yukarıda görüldüğü gibi, 1945 yılında ölecek olan büyük romancı D.H. Lawrence`in bir yandan Londra`da Ezra Pound`un sürüklediği İmagist`ler arasında öte yandan Amerika`da Georgia okulu şairleri ile birlikteliğine bir soru işareti koymaktadır.